Naar deze rijdend hoopten we dat dat ene raampje nog altijd open stond. Dit was namelijk onze enige gekende ingang zonder langs de drukke voorkant te moeten gaan lopen zoeken.
Geen probleem, het raampje was open en vlot glipten we binnen. Veel vernielingen zagen we alweer, maar ook gelukkig nog een bijna intacte operatiekamer en een morgue. Elektriciteit werkte hier en daar zelfs nog. Ergens waren mijn verwachtingen wat hoger gesteld maar anderzijds, deze was toch maar weer meegenomen.
