De begindagen…ook nu vind ik het bij elke locatie nog spannend over wat komen zal maar de tijd ben ik toch al voorbij dat ik nog stopte omdat een politielint aan de voordeur hing.
Een eerste maal daar had ik dit dus wel, een vlugge babbel met de buur leerde me enkel dat er heel wat passage in de drukkerij was. Fotografen, jongeren die een binnenspeeltuin gevonden hadden en in bepaalde periodes van het jaar de communicanten met ouders en fotograaf.
Toen ik bij een tweede bezoek makkelijk binnen raakte was ik voor de witte piano en de beer die de woning zelf opsmukten te laat. Waar ik wel op tijd voor was, was om het gebouw te zien vóór de vele brandstichtingen.
Blijf vooral niet te lang hangen want het toont zowat alles wat je niet moet doen. Twintig dingen uitproberen in één album, kleur/niet-kleur, overdreven bewerking, kadertjes, nergens een lijn proberen recht te krijgen
Waarom ik dit dan zet? Om wat volledig te zijn, om een evolutie te tonen, om te tonen wat nu niet meer is, om te tonen met wat ik in het begin ook tevreden was. 😀
